screen top
02-262000
101
7109
1966
1222
2020
1444
102
1103
1935
1940
708
M113
1956
1209
102
8102
1987
044
0051
607
1976
1031
1984
1954
1103
415
1045
1864
103
714
1993
0222
052
1968
2450
746
56
47
716
8719
417
602
104
6104
1995
322
89
1931
1701
51
29
218
908
2114
85
3504
105
08
2001
713
079
1940
LV
426
105
10
1206
1979
402
795
106
31
2017
429
65
871
1031
541
656
764
88
001
27
05
03-111968
04-041969
05-1701D
06-071984
07-081940
08-47148
09-081966
10-31

How it all started...

Sinclair ZX-81

Ooit is het allemaal begonnen, in mijn geval met een Sinclair ZX81.
Het ding bevatte een Z80 processor op 3.5 MHz, mat 16,7 bij 17,5 bij 4 cm en moest op een zwart-wit tv worden aangesloten.
Je had een resolutie van 64 x 44 grafische tekens en geen geluid. Het ding had een geheugen capaciteit van welgeteld 1K!
Later kon dit worden uitgebreid met een module van wel 16 KB.

Zie hieronder een foto van de ZX81.


Commodore 64

Hierna kwam in 1982 de Commodore 64 op de markt met het voor die tijd riante geheugen van wel 64 K!
De machine was gebaseerd op de 6510 processor op welgeteld 1 Mhz en was in vele opzichten uniek.
Want naast het vele geheugen, had hij een hogere resolutie (320 x 200 in wel 16 kleuren), echte toetsen en ook een geweldige geluidschip aan boord, met wel 3 stemmen!

Een foto van de Commodore 64 zoals deze bij ons thuis stond.



De cassettespeler werd nu gelukkig wel meegeleverd, maar de schroevendraaier bleef nodig. Het bandje liep regelmatig vast.



Daarna kwam de 1541 floppy drive, hierop kon ongeveer 165 K per 5 1/4" floppy, dezelfde floppy's als later op de pc gebruikt werden, alleen werden de floppy's op de C64 slechts aan 1 kant beschreven. Later kwamen de bekende "diskette knippers" op de markt, waardoor de floppy's omkeerbaar werden en de capaciteit verdubbelde...



Vrij snel na het verschijnen van de floppydrive kwamen de zogenaamde "speed-kernels" en diverse vormen van "parallele aansturing" van de floppydrive op de markt.

Al met al kan wel worden gezegd, dat de Commodore 64 de leukste hobby-computer was, vooral op spelletjes-gebied.



Commodore Amiga 500

Op een gegeven moment begonnen er geruchten de ronde te doen over een nieuwe "super-computer" van Commodore, die ongekende mogelijkheden zou bieden. Deze computer zou een gigantisch geheugen hebben, duizenden kleuren kunnen produceren en over PCM-geluid beschikken, in stereo! Deze super-computer werd de Commodore Amiga.
Het was 1987.....

Dit is de Amiga 500 !



Was je gewend om bij de Commodore 64 en zijn voorgangers met een Basic-scherm te starten, bij de Amiga was dat wel even anders!

Allereerst viel op, dat er ineens een nieuw type diskette op de markt was, de 3 1/2" diskette. Lekker stevig, niet meer zo'n slap envelopje... Daarnaast kwam er een raar kastje met een balletje erin en 2 toetsen en een lang snoer uit de doos. De handleiding wist te vertellen dat dat een "muis" was.
Wat moet je daar nou mee?



Inderdaad bleek de Amiga wat de geruchten voorspelden:
Het ding kon in HAM-mode (Hold-And-Modify, een truuk waarbij de kleur van een pixel beinvloed werd door de naast liggende pixels) 4096 kleuren produceren. Hij bleek te beschikken over een 68000 processor op 7 Mhz, 512 Kb RAM, een 4-kanaals PCM synthesizer, in stereo.

Bovendien zat er een 880 K floppydrive ingebouwd en moest er met een muis gewerkt worden.

Later bleek de workbench voor het spelen van de spelletjes en het runnen van vele programma's totaal niet nodig en werd er vanuit de CLI gewerkt, dat ging veel sneller.

Op de jaarlijkse Amiga beurs in het duitse Koln, kocht ik hier nog een 512 Kb geheugen uitbreiding en een extra floppydrive bij.
Er waren ook nog echte harde schijven op de markt, maar die heb ik nooit meer gekocht, vreselijk duur waren die dingen.
De Amiga 500 werd voornamelijk gebruikt om spelletjes op te spelen, bakken vol met floppies heb ik thuis nog liggen.

De absolute kraker was natuurlijk Kick Off, dat in vele varianten verscheen.



Vele toernooien hebben we gespeeld met ons allen, de bijbehorende bekers zijn helaas niet meer in mijn bezit...